[PF] -> MiK

[Piotr Filonowicz]

Wstęp (półmetek):
Jest tak jak wcześniej. Czuję, że Praca z flow nie jest cegłą, którą mogę wnieść do pokoju i postawić na honorowym miejscu, myśląc: “Zbudowałem!”. Nie jest kolejnym osiągniętym poziomem na drabinie poznania. Praca z flow jest częścią mijania, tak jak śniadanie, jak pocałunek, podróż.
Czasem rozumiem więcej, czasem rozumiem mniej.
Improwizacja wolna nie tworzy systemu. Może stworzy kiedyś, może będzie uporządkowana. Kupiłem w weekend bilety do Bułgarii; przez 4 miesiące będę miał sporo godzin na myślenie. Może tak.


MiK
Ciekawe/piękne:
a. Różnica między trybem szukania i trybem znajdowania.
Oba dobre i użyteczne. Chętnie sprawdzę, jaki wpływ mają te 2 stany na flow. Interesuje mnie też uzyskanie łatwości w przeskakiwaniu pomiędzy tymi (i generalnie dowolnymi) trybami.
b. Piękne jest zaangażowanie MiK i jego potrzeba zmiany. Piękne jest nieukontentowanie, poszukiwanie kontrastu i pełni.
Bardzo inspirujące dla mnie są jego posty, intensywność obecności, klarowność jego potrzeb.
Prezent, czyli zajmiemy się tym:
Marzy mi się np. dopracowanie jakiejś formuły "onirycznej opowieści", gdzie jedna lub więcej osób opowiadają o czymś, uzupełniając to być może ruchem, ale bardzo w takim duchu "schulzowskim", starając się oddać pewien klimat i wyjść poza po prostu "opowiadanie historyjek". (MiK)
Oprócz tego zajmiemy się trochę muzycznością i dochodzeniem przez formy muzyczne do flow. To jest trudne/nowe, a wydaje mi się, że formy nowe są najczęściej lepsze od znanych; że początkujący ma większą moc od starego wygi. Odkrycie w nowości jest lepiej dostępne i promieniuje swoją mocą na inne obszary; rozjaśnia (dlatego skuteczniejsza jest edukacja życzliwa od karcącej, a przynajmniej równie skuteczna).
Być u początku, nie wiedzieć dokąd zdążam.
Zadanie:
Charakterystyczna dla wypowiedzi MiK jest ich funkcyjność, przekazywanie strumienia danych. Muzyczność frazy jest niewielka, wyraźna jest stałość rytmu, głośności, tempa. Zadaniem jest udostępnienie strumienia danych w mowie nieścisłowcom. Zadaniem jest mówienie czułe, mówienie do dziecka z niefałszywą miłością, głaskanie biednego, przytulanie średniego.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

[archiwum] Ela mome tekst plus mp3 plus gadanie 31.10.2017

1. Ела, моме, ела душо да повечера... Ела, моме, ела душо да повечераме, Ееее, да повечера... Ееее, да повечераме.   2. Вечерайте, вечерайте, мене не чакай... Вечерайте, вечерайте, мене не чакайте, Ееее, мене не чакай... Ееее, мене не чакайте   3. Мене ми е, мене ми е, сърце наеде. Мене ми е, мене ми е, сърце наедено. Ееее, сърце наеде... Ееее, сърце наедено. Eła mome eła duszo da poweczerame Weczerajte, weczerajte mene ne czakajte Mene mi e syrce naedeno Bulgarian Folk - Текст на Ela, mome, ela, dusho (Ела, моме, ела, душо) - BG   https://soundcloud.com/piotr-filonowicz/ela-momemp3 https://soundcloud.com/piotr-filonowicz/20171031-gadaniemp3 https://soundcloud.com/piotr-filonowicz/sen-ilony-tekstmp3
Czytaj więcej

[KP] zamiast zamknięcia

[KP] Jakoś mi to podsumowanie nie pasuje. Mam poczucie, że za dużo mnie ominęło, kiedy nie mogłam z Wami być. Mam poczucie, że za mało z tego co pojawiało mi się jako feedback po spotkaniach udało mi się zapisać, nie mówiąc o opublikowaniu. A mam taką potrzebę i czuję, że to wisi nade mną. Gorzej jeszcze, kiedy czytam o Waszych odczuciach po całym 'kursie' i zupełnie, ale to zupełnie nie utożsamiam się z tymi uczuciami. Zwłaszcza z narastającym spadkiem energii, o którym mówicie / piszecie. Zdecydowanie za mało dla mnie czasu było. Te dwa miesiące skończyły się zaraz po starcie właściwie. (Co nie zmienia faktu, że łatwiej je i lepiej było z tym flow z tyłu głowy przeżyć). Więc z tym uczuciem, że oto TO się zaczęło właśnie, wcale nie chcę kończyć i produkować podsumowania (żadnego!). I co o tym pomyślę, to mnie to wkurza. No bo jak to, tyle w tych spotkaniach potencjału jest - było... Nie udało mi się tak zadziałać, żeby czuć jakieś znudzenie, wypalenie czy opadanie, za to frus...
Czytaj więcej

[MiK] Podsumowanie

Nie mam w tej chwili weny na bardzo obszerne wypracowanie, więc napiszę tylko o paru głównych wątkach. Projekt kończę z ambiwalentnymi odczuciami. Było dla mnie trochę momentów wartościowych, cennych (niektóre z nich wymieniam na końcu), na pewno coś odkryłem, ale trudno mi nie myśleć, że coś nie do końca "wyszło". Probierzem wkręcenia w jakieś zdarzenie życiowe, sytuację, bycie w jakimś miejscu jest dla mnie często chęć fotografowania, tutaj jakoś nie miałem za bardzo napalenia na to, żeby wyciągać aparat (pomijając trudności techniczne z robieniem zdjeć, jak się samemu jest działającym), i konstatuję to z pewnym smutkiem czy niedosytem. Wydaje mi się, że głównym składnikiem, którego brakowało w projekcie, jest jakiegoś rodzaju struktura czy dyscyplina pracy. W zasadzie na każdych zajęciach zaczynaliśmy "od zera", eksplorując różne wątki i ćwiczenia, czasem jakieś motywy (jak "opowiadanie snu") przewijały się trochę dłużej, ale nie miałem poczucia, że...
Czytaj więcej