[AK] Czego Ania chce od projektu

[Ania Krzystowska]
Przychodzę do Was z nieśmiałością. Część osób, jak mi się wydaje po pierwszym spotkaniu i przeczytaniu bloga jest na wyższym poziomie w rozwoju swoich umiejętności i technik impro. To deprymuje (bo lubię być w czymś dobra lub najlepsza ;-)). Ale myślę sobie, że to też wyzwanie dla mnie. Poza tym startuje w impro z poziomu nowicjusza więc daję sobie przyzwolenie na popełnianie błędów, niewiedzenie, nierozumienie. Tak, teraz już trochę lepiej.
Zawsze żyłam z głową, z rozsądkiem, z planem i ze spiętymi pośladkami. Dopiero niedawno odzyskałam ciało i zaczynam puszczać kontrolę nad nim. Chciałabym aby te warsztaty jeszcze bardziej pomogły mi w puszczaniu, odrzucaniu wstydu/obawy/lęku przed oceną innych. Tak, bym mogła w nieskrępowany sposób działać i reagować  zarówno w tańcu jak i w życiu codziennym. By mądrość ciała mnie prowadziła i bym ufała instynktowi. By nie dusić w sobie emocji, tylko je na bieżąco oglądać i przeżywać. Chcę więcej czuć, a mniej myśleć. Odważniej.
Na naszych pierwszych/ostatnich zajęciach miałam przebłyski flow, puszczenia kontroli i podążania za intuicją. Zarowno w pracy z ciałem jak z głosem. Tak przynajmniej to odczułam i było to ekscytujące i przerażające zarazem. Chcę więcej!

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

[archiwum] Ela mome tekst plus mp3 plus gadanie 31.10.2017

1. Ела, моме, ела душо да повечера... Ела, моме, ела душо да повечераме, Ееее, да повечера... Ееее, да повечераме.   2. Вечерайте, вечерайте, мене не чакай... Вечерайте, вечерайте, мене не чакайте, Ееее, мене не чакай... Ееее, мене не чакайте   3. Мене ми е, мене ми е, сърце наеде. Мене ми е, мене ми е, сърце наедено. Ееее, сърце наеде... Ееее, сърце наедено. Eła mome eła duszo da poweczerame Weczerajte, weczerajte mene ne czakajte Mene mi e syrce naedeno Bulgarian Folk - Текст на Ela, mome, ela, dusho (Ела, моме, ела, душо) - BG   https://soundcloud.com/piotr-filonowicz/ela-momemp3 https://soundcloud.com/piotr-filonowicz/20171031-gadaniemp3 https://soundcloud.com/piotr-filonowicz/sen-ilony-tekstmp3
Czytaj więcej

[KP] zamiast zamknięcia

[KP] Jakoś mi to podsumowanie nie pasuje. Mam poczucie, że za dużo mnie ominęło, kiedy nie mogłam z Wami być. Mam poczucie, że za mało z tego co pojawiało mi się jako feedback po spotkaniach udało mi się zapisać, nie mówiąc o opublikowaniu. A mam taką potrzebę i czuję, że to wisi nade mną. Gorzej jeszcze, kiedy czytam o Waszych odczuciach po całym 'kursie' i zupełnie, ale to zupełnie nie utożsamiam się z tymi uczuciami. Zwłaszcza z narastającym spadkiem energii, o którym mówicie / piszecie. Zdecydowanie za mało dla mnie czasu było. Te dwa miesiące skończyły się zaraz po starcie właściwie. (Co nie zmienia faktu, że łatwiej je i lepiej było z tym flow z tyłu głowy przeżyć). Więc z tym uczuciem, że oto TO się zaczęło właśnie, wcale nie chcę kończyć i produkować podsumowania (żadnego!). I co o tym pomyślę, to mnie to wkurza. No bo jak to, tyle w tych spotkaniach potencjału jest - było... Nie udało mi się tak zadziałać, żeby czuć jakieś znudzenie, wypalenie czy opadanie, za to frus...
Czytaj więcej

[MiK] Podsumowanie

Nie mam w tej chwili weny na bardzo obszerne wypracowanie, więc napiszę tylko o paru głównych wątkach. Projekt kończę z ambiwalentnymi odczuciami. Było dla mnie trochę momentów wartościowych, cennych (niektóre z nich wymieniam na końcu), na pewno coś odkryłem, ale trudno mi nie myśleć, że coś nie do końca "wyszło". Probierzem wkręcenia w jakieś zdarzenie życiowe, sytuację, bycie w jakimś miejscu jest dla mnie często chęć fotografowania, tutaj jakoś nie miałem za bardzo napalenia na to, żeby wyciągać aparat (pomijając trudności techniczne z robieniem zdjeć, jak się samemu jest działającym), i konstatuję to z pewnym smutkiem czy niedosytem. Wydaje mi się, że głównym składnikiem, którego brakowało w projekcie, jest jakiegoś rodzaju struktura czy dyscyplina pracy. W zasadzie na każdych zajęciach zaczynaliśmy "od zera", eksplorując różne wątki i ćwiczenia, czasem jakieś motywy (jak "opowiadanie snu") przewijały się trochę dłużej, ale nie miałem poczucia, że...
Czytaj więcej