[AK] Dzieje sie. Przewartosciowania

Na zajęciach i poza nimi staram się trzymać zasady, którą niedawno odkryłam NIEUWAŻNOŚĆ RODZI NUDĘ. Staram się koncentrować nad tu i teraz by zbyt łatwo nie porzucać z pozoru nieciekawych rzeczy tylko patrzeć na to głębiej. 

Śpiew zdecydowanie jest dla mnie najtrudniejszy. Zbyt wiele bodźców stresuje mnie i blokuje koordynację pamięci z ruchem. Nie mówiąc już o głosie/słuchu muzycznym. Nucenie w trio z kolei było mega przyjemną czynnością - takie mizianie. W domu spisałam sobie tekst i wtedy już śpiewanie stało się mega przyjemnym ćwiczeniem/zajęciem. Nagrałam pierwsze i ostatnie próby - niezła różnica w jakości głosu. hahaha.

Opowiadanie snu/wizji było rozkoszne. Lubię przewijać takie obrazy przed oczami i dzielić się opowieścią z innymi. Były przebłyski braku grawitacji i kontroli nad strumieniem obrazów. Moje ciało wspierało tą opowieść poruszając się co dodatkowo czyniło obrazy plastycznymi.

Poza zajęciami miałam przebłyski, małe olśnienia w różnych sytuacjach. Tak jakbym dostawała na chwilę podgląd do jakiś super mądrych przemyśleń ukrytych gdzieś głęboko. Ale najlepsze przyszło dzisiaj wieczorem. Po niedzielnej bezsennej nocy spędzonej na pracy nad projektem dla klienta poszłam namówiona przez przyjaciółkę ledwo żywa na koncert Grzegorza Tournau. Nie znam go prawie, posłuchałam na Youtube, stwierdziłam, że nudziarz,  ale poszłam dla towarzystwa.

Gdy nastawiłam się na tryb uważność,  coś niespodziewanie wlało się we mnie. Szukałam notatnika by nic nie uronić z tych mądrych myśli, ale na szczęście  nie miałam go przy sobie. Popłynęłam ogarnięta  tkliwością, wrażliwością i życzliwością dla innych ludzi. Łzy. Wdzięczność, i uczucie szczęścia i wolności, że w końcu coś mi zatrybiło. Zrozumiałam, co tak naprawdę ma teraz dla mnie większy sens. Co chcę robić, i to tak od razu, nie kiedyś tam, ale już teraz. Chcę pomagać innym. Zarabianie pieniędzy i kariera spadły na odległe miejsce.

Jaki wpływ na to przełomowe dla mnie odkrycie/decyzje miały nasze zajęcia Flow? nie wiem, nie ogarniam, ale myślę, że to nie może być przypadek. 

A teraz już muszę iść spać


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

[archiwum] Ela mome tekst plus mp3 plus gadanie 31.10.2017

1. Ела, моме, ела душо да повечера... Ела, моме, ела душо да повечераме, Ееее, да повечера... Ееее, да повечераме.   2. Вечерайте, вечерайте, мене не чакай... Вечерайте, вечерайте, мене не чакайте, Ееее, мене не чакай... Ееее, мене не чакайте   3. Мене ми е, мене ми е, сърце наеде. Мене ми е, мене ми е, сърце наедено. Ееее, сърце наеде... Ееее, сърце наедено. Eła mome eła duszo da poweczerame Weczerajte, weczerajte mene ne czakajte Mene mi e syrce naedeno Bulgarian Folk - Текст на Ela, mome, ela, dusho (Ела, моме, ела, душо) - BG   https://soundcloud.com/piotr-filonowicz/ela-momemp3 https://soundcloud.com/piotr-filonowicz/20171031-gadaniemp3 https://soundcloud.com/piotr-filonowicz/sen-ilony-tekstmp3
Czytaj więcej

[KP] zamiast zamknięcia

[KP] Jakoś mi to podsumowanie nie pasuje. Mam poczucie, że za dużo mnie ominęło, kiedy nie mogłam z Wami być. Mam poczucie, że za mało z tego co pojawiało mi się jako feedback po spotkaniach udało mi się zapisać, nie mówiąc o opublikowaniu. A mam taką potrzebę i czuję, że to wisi nade mną. Gorzej jeszcze, kiedy czytam o Waszych odczuciach po całym 'kursie' i zupełnie, ale to zupełnie nie utożsamiam się z tymi uczuciami. Zwłaszcza z narastającym spadkiem energii, o którym mówicie / piszecie. Zdecydowanie za mało dla mnie czasu było. Te dwa miesiące skończyły się zaraz po starcie właściwie. (Co nie zmienia faktu, że łatwiej je i lepiej było z tym flow z tyłu głowy przeżyć). Więc z tym uczuciem, że oto TO się zaczęło właśnie, wcale nie chcę kończyć i produkować podsumowania (żadnego!). I co o tym pomyślę, to mnie to wkurza. No bo jak to, tyle w tych spotkaniach potencjału jest - było... Nie udało mi się tak zadziałać, żeby czuć jakieś znudzenie, wypalenie czy opadanie, za to frus...
Czytaj więcej

[MiK] Podsumowanie

Nie mam w tej chwili weny na bardzo obszerne wypracowanie, więc napiszę tylko o paru głównych wątkach. Projekt kończę z ambiwalentnymi odczuciami. Było dla mnie trochę momentów wartościowych, cennych (niektóre z nich wymieniam na końcu), na pewno coś odkryłem, ale trudno mi nie myśleć, że coś nie do końca "wyszło". Probierzem wkręcenia w jakieś zdarzenie życiowe, sytuację, bycie w jakimś miejscu jest dla mnie często chęć fotografowania, tutaj jakoś nie miałem za bardzo napalenia na to, żeby wyciągać aparat (pomijając trudności techniczne z robieniem zdjeć, jak się samemu jest działającym), i konstatuję to z pewnym smutkiem czy niedosytem. Wydaje mi się, że głównym składnikiem, którego brakowało w projekcie, jest jakiegoś rodzaju struktura czy dyscyplina pracy. W zasadzie na każdych zajęciach zaczynaliśmy "od zera", eksplorując różne wątki i ćwiczenia, czasem jakieś motywy (jak "opowiadanie snu") przewijały się trochę dłużej, ale nie miałem poczucia, że...
Czytaj więcej