Praca z Flow

1. Ела, моме, ела душо да повечера... Ела, моме, ела душо да повечераме, Ееее, да повечера... Ееее, да повечераме.   2. Вечерайте, вечерайте, мене не чакай... Вечерайте, вечерайте, мене не чакайте, Ееее, мене не чакай... Ееее, мене не чакайте   3. Мене ми е, мене ми е, сърце наеде. Мене ми е, мене ми е, сърце наедено. Ееее, сърце наеде... Ееее, сърце наедено. Eła mome eła duszo da poweczerame Weczerajte, weczerajte mene ne czakajte Mene mi e syrce naedeno Bulgarian Folk - Текст на Ela, mome, ela, dusho (Ела, моме, ела, душо) - BG   https://soundcloud.com/piotr-filonowicz/ela-momemp3 https://soundcloud.com/piotr-filonowicz/20171031-gadaniemp3 https://soundcloud.com/piotr-filonowicz/sen-ilony-tekstmp3

[Ania B.] …wszystko , co dotąd napisałam, było tak nieznośnie patetyczne. Wnioskuję zatem, że chcę, żeby to był ważny dla mnie projekt, tylko tego nie da się czytać… Wybacz. Dla mnie praca w tym projekcie jest jak lądowanie na księżycu. Nawet nie jestem w stanie sobie wyobrazić, czego mogę się spodziewać. Jedno wiem na pewno - potem już nic nie będzie takie samo. Staram się dotknąć stopą podłoża i nie jestem w stanie nic przewidzieć, ani oczekiwać –   czy to w ogóle da się zrobić?!? Jednak - fakty jako takie są totalnie bez znaczenia, ważne są konsekwencje podjęcia tej próby. Dziś widzę siebie jako wielkie, białe, błyszczące pudełko przewiązane piękną czerwoną kokardą. Jako opakowanie; prezent, którego od lat nie odważam się otworzyć. Boję się, że jego zawartość mnie rozczaruje. Nadszedł czas, aby w końcu je odpakować i zaakceptować to, co jest w środku; cokolwiek to jest; nawet jeżeli nie ma nic. Dla mnie, sama praca w improwizacji wolnej oczyszcza z 'co

[Ania Krzystowska] Przychodzę do Was z nieśmiałością. Część osób, jak mi się wydaje po pierwszym spotkaniu i przeczytaniu bloga jest na wyższym poziomie w rozwoju swoich umiejętności i technik impro. To deprymuje (bo lubię być w czymś dobra lub najlepsza ;-)). Ale myślę sobie, że to też wyzwanie dla mnie. Poza tym startuje w impro z poziomu nowicjusza więc daję sobie przyzwolenie na popełnianie błędów, niewiedzenie, nierozumienie. Tak, teraz już trochę lepiej. Zawsze żyłam z głową, z rozsądkiem, z planem i ze spiętymi pośladkami. Dopiero niedawno odzyskałam ciało i zaczynam puszczać kontrolę nad nim. Chciałabym aby te warsztaty jeszcze bardziej pomogły mi w puszczaniu, odrzucaniu wstydu/obawy/lęku przed oceną innych. Tak, bym mogła w nieskrępowany sposób działać i reagować  zarówno w tańcu jak i w życiu codziennym. By mądrość ciała mnie prowadziła i bym ufała instynktowi. By nie dusić w sobie emocji, tylko je na bieżąco oglądać i przeżywać. Chcę więcej czuć, a mniej myśleć. Odważni

[Hai Hung Dinh] Czego oczekuję od projektu? Tego, że mnie zaskoczy i poprowadzi do niezbadanych jeszcze rejonów mojego wewnętrznego ja. Może brzmi to zbyt ogólnikowo, ale traktuję ten projekt właśnie jako eksperyment, dzięki którym mógłbym przełamać swoje wewnętrzne słabostki, bariery, narzucone przez siebie ograniczenia. Chciałbym, aby flow pomógł mi oczyścić umysł i ciało, abym nareszcie mógł być... sobą. Nie wiem, czy i jaki będzie efekt końcowy, ale myślę, że każde ćwiczenie ciała i umysłu to dla mnie krok bliżej ku temu celu.

[Kasia Kwasniewicz] Na starcie projektu nie mam żadnych oczekiwań. Zainteresował mnie temat flow, przeplywu, interakcji z drugim czlowiekiem, reakcja na impulsy. To, co jest dla mnie nowością i to rozne formy pracy z wokalem, praca mimiką. Szczegolnie ciekawe jest dla mnie 'wylaczanie myslenia' i plynięcie, odnajdywanie ruchu w ciele. Kazda wskazówka jak i pokazanie przykladowych ruchow, dzwięków, to dla mnie cenne wskazówki.

[Katarzyna Petkow] Moje osobiste cele w pracy z FLOW Zejście w nieużywane stany i emocje; zmiana perspektywy – ze stojącej na leżącą. Próba odzyskania percepcji dziecka. Przypomnienie dawno zapomnianego, wyobrażenie się na nowo. Nowe doświadczanie; rezygnacja z roli krytyka – dorosłego. Rezygnacja z pozycji teoretyka – obserwatora, wejście w działanie i doświadczanie TU i TERAZ Zmiana stanu umysłu i ciała – próba otwarcia się na różne aspekty JA i akceptacja INNEGO Dążenie do stanu aktywności bez oczekiwań i kontroli bez krytyki. Uruchomienie różnych kanałów bycia / odbywania się: ciała, głosu, ruchu, percepcji w czasoprzestrzeni. Praca nad umiejętnością utrzymania koncentracji i energii. Próba przeniesienia tych doświadczeń na inne obszary działania: artystyczne (wewnętrzne) i społeczne (zewnętrzne). Radość ze spotkania. 30.10.2017

[Michał Kotowski] Myślę o tym projekcie głównie jako okazji do pogłębienia tematów, które gdzieś tam mignęły raz lub więcej na impro wolnej, ale nigdy nie było czasu ich podrążyć. Jest to dla mnie o tyle istotne, że pomimo względnie niewielkiego doświadczenia w tematyce ruchowo-głosowo-teatralno-cielesnej mam trochę poczucie dojścia w swoim rozwoju do pewnej ściany, czy może ścianki. Na różnych weekendowych czy parudniowych warsztatach (z kontakt improwizacji, śpiewu białego, teatru fizycznego itp.) można wielu rzeczy liznąć i podjarać się nimi, ale zawsze zostaje takie poczucie niedosytu, że "fajnie byłoby to kiedyś zgłębić na serio", tylko że z braku sposobności owo "kiedyś" nigdy nie następuje. Dlatego też perspektywa intensywnej pracy w stałej grupie nie "kiedyś", tylko właśnie "teraz", wydaje mi się niesamowicie cenna. W tej chwili przychodzi mi do głowy kilka głównych wątków jako odpowiedź na pytanie "Czego chcę od projektu?".

[Marcin Kotowski] (na podstawie maila do PF) * Praca nad wychodzeniem ze schematów Są ćwiczenia służące explicite wyrzyganiu własnych klisz i schematów, np. "zmiana / treser", ale zazwyczaj trwały one dość krótko - ćwiczenie tak naprawdę zaczyna się na serio dopiero w punkcie silnego zmęczenia, czyli może po 5-10 min., w punkcie "ja już naprawdę nie mogę!!!" - ale do niego dochodziliśmy na warsztatach dość rzadko (w moim odczuciu). Poza tym w "zmianie" działanie jest oderwane od jakiegokolwiek kontekstu, a zazwyczaj improwizacja jest w relacji do czegoś - otoczenia, drugiej osoby - i w związanej z tą relacją reaktywności najczęściej objawiają się schematy. Chodzi o mi o obserwacje typu "w przestrzeń zawsze wchodzę niepewnie / gwałtownie / poszukująco", "na intensywną obecność innego zazwyczaj reaguję wycofaniem / agresją / przytuleniem / konfliktem", "mam tendencję do brania impulsów z brzucha / kanału wzrokowego / pozosta

[Piotr Filonowicz] Dziś uświadomiłem sobie: Kiedy zalecam puszczanie, mam w domyśle puszczanie bezpieczne. Puszczanie takie, które przekracza granicę i zatrzymuje się przed inną. Pozwalam sobie na krzyk, ale nie krzyczę aż do totalnego, krwawego zmasakrowania sobie gardła. Pozwalam sobie na wytrącenie z pionu, ale nie do ostrego rąbnięcia w ziemię, lecz do miękkiego pochwycenia ciała w locie lub miękkiego upadku. Pozwalam sobie na puszczenie wściekłości, ale nie do zniszczenia swoich pięści i nie do zabicia tego, na kogo jestem wściekły. Pozwalam sobie na miłość, ale nie do zaduszenia. Gdzie jest zatem totalność puszczania, totalność wolności? Może totalność nie jest celem. Może cel jest gdzieś indziej. Może jest nim poszukiwanie, ciekawość, bezpieczeństwo. Hasło nie lękaj się nie jest w zamyśle hasłem totalnym. Nie chodzi o nie lękanie się niczego i pod żadnym względem. Nie o brak lęku przed obcięciem sobie ręki dla zabawy; nie o brak lęku przed napluciem w twa

http://www86.zippyshare.com/v/SGnJNe8U/file.html

[Piotr Filonowicz] Praca z flow Improwizacja wolna Warszawa, 26 października - 21 grudnia 2017 Wszystkie wtorki i czwartki, 10.45 - 13.45 Improwizacja wolna to improwizacja fizyczno-wokalna, zwykle bez użycia słów. Bazą jest doznanie przepływu (flow), pozwolenie sobie na znalezienie się w środku strumienia impulsów. W tym projekcie zajmiemy się technikami wchodzenia we flow. [Poniżej: „Jak wchodzić w stan przed-impro”.] Jak w każdym projekcie dotyczącym improwizacji nie ustalamy oczekiwanych rezultatów; być może tematy, które pojawią się w trakcie pracy poprowadzą nas w rejony ciekawsze dla nas od rejonów wyjściowych. Czas: Spotkanie wstępne 26.10.2017, 10.45-16.00 Projekt: 31 października - 21 grudnia 2017 Wszystkie wtorki i czwartki, 10.45 - 13.45 Miejsce: Satwa Joga Warszawa ul. Felińskiego 29 Prowadzący: Piotr Filonowicz Performer i nauczyciel. Jest współtwórcą improwizacji wolnej. Stworzył i prowadzi od kilkunastu lat warsztaty teatralne Akademii Sztuki i Kultury. Jest