[ISz] Już nic więcej nie napiszę

...bo to zbyt osobiste?

Zamknęliśmy projekt i nic więcej się nie wydarzy. Pobiegliśmy, poszliśmy, polecieliśmy, popełniliśmy w świat. Szukać tego, co już tylko nasze. Czasem bardzo, bardzo daleko stąd.

Zaglądam czasem na bloga. Mimo wszystko.

Nie ma nowych wpisów. Ani zdjęć z podróży.

Nie ma już nic.

Komentarze

  1. Unknown23 stycznia 2018 23:28

    jest Hung na warsztatach teraz ; )

    OdpowiedzUsuń
  2. Ilona24 stycznia 2018 22:14

    Hai Hung, buziaki od Cioci! 😘
    Jestem anty-Iloną, zwierzęciem domowym i aseksualym. Okazało się, że umiem nawet usmażyć naleśniki, o co się nie podejrzewałam...

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

[PF] Płomyczek

[Piotr Filonowicz] Czuję, że docenię naszą pracę uczciwie dopiero w Bułgarii. Kiedy będzie wiele wiele godzin wolnego i cały projekt w filmach i słowach leżący przede mną. Zaglądam wyrywkowo do nagrań i nie mogę uwierzyć czasem jak wiele ważnego, pięknego tam się zmieściło już. Cieszę się na jutro i nie chce mi się wcale kończyć wkrótce.
Czytaj więcej

[KK] Tekst puszczony (praca domowa z 2.11)

[Kasia Kwaśniewicz] 1.Światło a może fala, dźwięk. Czuję coś pod stopami, piasek między palcami, żaba z czymś na grzbiecie, za nią drzewo, stare. Niby fale, niby wiatr, skrzypce dzieś w oddali, piasek podemną, kim oni są? Nie widzę, maski, albo czarne płachty mają nie widzę. O czym śnię, nie wiem,, chcę być w tym. Jestestwo, chcę zostać w s nim, na zawsze, choć może jeszcze nie teraz. Ona ma coś dla mnie, biegnę, choć jednak stoją może, zostaję sama, ciemno, ciepło. Dobre duchy przy mnie, płyną, strasznie wyglądają, ale dobre, szelest słyszę. Ale nie ma strachu, ciepło, dobro. Strasznie to wygląda, ktoś by się rpzeraził, a ja czuję się świegtnie, spokówj, żaby, żal odlatuje, płynę. Chodź stoję, to płynę, powoli, z umiarem, no zobacz. Jestem tutaj jestem. O czym może śnić człowiek? Zobacz, ja ma swoją drogę, chcesz się nią przejść? Obiecujesz mi atłas, szatę niebieską. Materiał miękki, długi rękaw, wyjściowy taki ciuch. Zapina się na guziki przy nadgarstkach, a potem i tak to trzeba
Czytaj więcej

[MiK] Obserwacje po ostatnich próbach

* Bardzo pomocny był zabieg z komentowaniem własnych działań na głos. Wydaje mi się, że działają tu dwa mechanizmy: proces "wewnętrznego komentatora" zostaje tu uzewnętrzniony, przez co łatwiej jest myślowo odkleić się od niego i nie skupiać na tym uwagi; do tego opisywanie swoich działań w trzeciej osobie, jakby było się pionkiem na planszy, jest nieco absurdalne czy komiczne, i ten komizm niejako "dekonstruuje" czy wywleka na wierzch bezcelowość takiego werbalnego (nawet jeśli tylko pomyślanego) komentarza, nazywania, przez co łatwiej się od tego procesu zdystansować. * Praca indywidualna (myślę tu głównie o działaniu z Marcinem, przy improwizacji Ilony po jakimś czasie odpłynąłem i nie mam takich wyraźnych obserwacji) była niezwykle ciekawa i chyba ważna. Trudno mi jest streścić wszystkie wrażenia z tym związane, przypominają mi się teraz dwa takie istotne szczegóły: - po początkowej fazowej działania Piotr powiedział coś typu "On myśli, że już skończył,
Czytaj więcej